Blog van Bart Schutyser

Hoe de Alchemie van Leven praktisch in je leven brengen.
 
Alchemie van Leven , wat " alchemie van het menselijk potentieel" betekent, kan worden beoefend op veel verschillende manieren.
Vaak is hetgeen wat leerlingen oefenen de "conclusie" of "eindresultaat" dat een meester neer heeft geschreven aan het einde van zijn of haar leven.
Zeer waar ... maar zelden past het bij het ontwikkelingsniveau en de levensomstandigheden van die student.

Doordat we als mensheid met onze wereld ons losgemaakt hebben van de natuur en de aarde zijn er allerlei misvattingen ontstaan.
Op zich lijken het allemaal niet zulke belangrijke dingen. Misschien voor sommige lezers zelfs details of geneuzel.
Maar doorheen de jaren ben ik gaan zien dat het om misvattingen gaat die essentiëler zijn dan elke problematiek waar de wereldleiders zich momenteel over buigen.

De vrouw en de appelboomgaard Er was eens een meisje dat met haar ouders en haar grootouders op een appelkwekerij woonde.
Naast het hoofdgebouw en de schuur was er ook een klein huisje. Dat huisje was eigenlijk de oorspronkelijke boerderij,
maar toen de ouders van het meisje getrouwd waren, hadden ze een aanpalend stuk grond gekocht en daar een groter, nieuw gebouw neergezet.
De grootouders bleven in het oude huisje wonen. De grootvader stierf. Het meisje was geboren in het nieuwe huis, maar voelde steeds een sterke verbinding met het oude huisje,
haar grootmoeder en de oude appelbomen. Op die nieuwe grond hadden de ouders natuurlijk ook appelbomen geplant, want dat zat in de familie.
Ze vertelden soms grappend aan andere mensen dat als ze zich kwetsten er geen rood, maar geel vocht uit de wond kwam.
Daar moesten de mensen dan hartelijk om lachen. De familie was gekend als sympathiek, hardwerkend, nuchter en eerlijk.
Het waren dan ook niet zomaar appels, maar werkelijk kwaliteitsappels die met liefde behandeld en verhandeld werden.

Net zoals we onszelf en anderen een gradatie geven qua sportiviteit, emotionaliteit en IQ, doen we dat ook met spiritualiteit.
Binnen de gebruikelijke context van wat spiritualiteit is, klopt dat dan misschien wel, maar het zegt meer over ons beperkt vermogen om spiritualiteit in zijn volheid te ervaren.

De jonge krijger op zoek naar ware vrijheid.

Op zijn favoriete rots was elke binding, alle moeten, alle druk plots verdwenen.
Elke keer opnieuw. Daarom ging hij er zo vaak heen. Het was nochtans een hachelijke klim en een val was zeker fataal geweest. Maar daar trok hij zich niets van aan.
Hij wist precies wat hij deed. Trouwens, beter levend sterven, dan stervend leven dacht hij. Vooral als de wind weer krachtig woei, zoals vaak het geval was voelde hij hoe de energie door zijn lichaam gierde al voor dat hij boven kwam. Een extatisch gevoel. Echte vrijheid.

Vuurvliegjes zijn veruit het mooist in het donker. In het licht zie je ze niet. En trouwens....dan vliegen ze niet.Voor mij zijn vuurvliegjes als heldere gedachten.

Ze zijn vooral zo helder doordat er weinig of geen ander licht (lees gedachten) is.Het doet me denken aan hoe een ontwaakt mens het leven ervaart.

Heldere gedachten die zich tonen als mogelijkheden in een diepe, donkere oerzee.En laat nu net die oerzee het moeilijkste zijn voor de spirituele zoeker! We willen immers allen in het licht zijn.

De moderne spirituele mens heeft afstand genomen van het contact met de aarde en zijn lichaam. Bang en onwetend over de ware natuur van de vrouwelijke bron.

Hier een verhaal over Chen Yu Ming, een meester die op zeer jonge leeftijd tot vice abt werd benoemd van het klooster op de Heilige berg Huashan in China.

Tijdens een bezoek aan mijn vriend en meester Chen, nodigde hij me uit op zijn kamer om een vriend van hem te ontmoeten. Ik moest heel stil op zijn bed zitten. Hij opende het venster en floot.
Al snel kwam een vogeltje de kamer binnengevlogen en het ging meteen op zijn schouder zitten. Als ex- ornitholoog wist ik dat het om een soort van mus ging.

Dirk vertelt: Voornemens of dromen krijgen pas echte vorm wanneer deze naar de aarde toe getrokken worden, niet enkel in je hoofd blijven draaien, maar werkelijk voelbaar in je lichaam aanwezig komen.

Om dromen en voornemens niet enkel lucht te laten wezen, is de verbinding met de aarde onontbeerlijk. Pas door goed in je gronding te staan, zal je ervaren en helder zien welke juist je voornemens en dromen vanuit je zielewezen zijn.

Daarom geef ik graag een meditatieoefening mee, die je helpt om weer in je eigen aarde te zakken. Zodat je het kaf van het koren kan scheiden en kan laten groeien wat er echt toe doet.

Bewust ademen

Katrien vertelt: De eindeloze impulsen van de moderne maatschappij die op ons afkomen kunnen het leven erg belastend maken.

Zoveel mogelijkheden, contacten, dingen om te doen, flitsende beelden, snelle geluiden, doordringende geuren.

Deze zee van sensorische impulsen beweegt onze energie naar ons hoofd, resulterend in een afnemende sensitiviteit van ons hart en lichaam.

Wij zijn vaak eenvoudigweg te vol om ontvankelijk te zijn en te voelen wat er werkelijk toe doet. Aanraking is één van de meest intieme en voedende ervaringen in een mensenleven.

Aanraking.

Kan jij het onderscheid voelen tussen aangeraakt worden door iemand vanuit een verlangen of bedoeling,
en aangeraakt worden door iemand die in totale leegte aanwezig is, 
verbonden met alle natuurelementen en aarde/hemel en die door deze aanraking jouw diepste Zijn uitnodigt om naar de oppervlakte te laten komen wat jouw energie blokkeert?

Hoe zou jij dat verschil tussen beide kunnen benoemen?

Geef ons je visie via Facebook